Όχι μια, δυο νέες μέθοδοι, από δυο ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες, κατέστησαν δυνατή τη μεταφορά δεδομένων με ταχύτητες που ξεπερνούν τα 100 terabits ανά δευτερόλεπτο!
Οι έχοντες "εσωτερικό δίκτυο" 1Gbit ανάμεσα στους υπολογιστές και το δικτυακό εξοπλισμό τους θεωρούνται "γνώστες" και "απαιτητικοί", ενώ όσοι έχουν μια πραγματικά γρήγορη γραμμή DSL, που πλησιάζει τα 20Mbit, μπορούν να χαρακτηριστούν ως... "τυχεροί". Αυτές, όμως, οι κατά τα άλλα, και με βάση τα σημερινά κριτήρια, "καλές συνδέσεις" τους, δεν έχουν... καμία μα καμία σχέση, από άποψη επιδόσεων, με αυτές που επιτεύχθηκαν από τους κ. Dayou Qian και Jun Sakaguchi, οι οποίες ξεπερνούν τα 100 terabits ανά δευτερόλεπτο!
Η προσέγγιση της ομάδας του κ. Dayou Qian, των NEC Laboratories, αφορά στην ταυτόχρονη χρήση 370 lasers για την αποστολή δεδομένων μέσω μιας οπτικής ίνας, μήκους 165 χιλιομέτρων. Αντίθετα, η ομάδα του κ. Sakaguchi, του National Institute of Information and Communications Technology της Ιαπωνίας, αφορά στη δημιουργία... "πολυπύρηνων" γραμμών οπτικών ινών. Η ομάδα του ανέπτυξε μια οπτική ίνα με επτά "πυρήνες", καθένας από τους οποίους μπορούσε να μεταφέρει 15.6 terabits ανά δευτερόλεπτο.
Αν και μάλλον θα αργήσουμε να δούμε τέτοιες συνδέσεις στο σπίτι μας, μάλλον δεν ισχύει το ίδιο και για τα... μεγαθήρια του χώρου του computing, εταιρείες όπως η Google, η Microsoft, το Facebook, που κατά πάσα πιθανότητα θα είναι και οι πρώτες που θα εκμεταλλευτούν στην πράξη τέτοιες τεχνολογίες στο πολύ κοντινό μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου